Μονή Αγίου Γεωργίου Σεληνάρι -Κρήτη [Βίντεο από Drone, και επίγεια λήψη]

Η μονή Αγίου Γεωργίου Σεληνάρι ή Σελλινάρι είναι ορθόδοξο μοναστήρι το οποίο βρίσκεται στην Κοινότητα Βραχασίου του δήμου Αγίου Νικολάου, στην ανατολική Κρήτη, κοντά στο χωριό Βραχάσι, επί της εθνικής οδού, 42 χιλιόμετρα από το Ηράκλειο.

Το μοναστηριακό συγκρότημα της μονής έχει δύο επίπεδα. Η είσοδος στη μονή γίνεται από πύλη με τριμερές αέτωμα και με ψηφιδωτά.

Μετά την είσοδο βρίσκεται πέτρινη κρήνη με ανάγλυφη διακόσμηση, η οποία κτίστηκε το 1923. Δίπλα στην κρήνη, στο ανατολικό τμήμα της μονής βρίσκεται ο παλιός ναός του Αγίου Γεωργίου, πιθανόν της ενετικής εποχής. Έχει δύο θυρώματα, στη νότια και στη δυτική πρόσοψη, και ένα παράθυρο. Το αγιοθύριδο μεταφέρθηκε από άλλο ναό και φέρει τη χρονολογία 1813. Οι τοιχογραφίες στο εσωτερικό είναι σύγχρονες.

Δυτικότερα βρίσκονται οι νεότεροι ναοί των Θεοφανίων και της Αναστάσεως.

Ο ναός των Θεοφανείων ανεγέρθηκε το 2000 και ο ναός της Αναστάσεως το 1992. Δυτικά βρίσκεται το διώροφο συγκρότημα του γηροκομείου, το οποίο σήμερα στεγάζει, την τράπεζα, τα γραφεία της μονής, κελιά μοναχών και εκκλησιαστική συλλογή. Σε ψηλότερο επίπεδο βρίσκεται το πυργώδες κωδωνοστάσιο και χώροι φιλοξενίας επισκεπτών.
Ιστορία

Στην περιοχή της μονής Σεληνάρι, με τις απότομες πλαγιές, στο παρελθόν ζούσαν ασκητές.

Ο παλιός ναός της μονής χρονολογείται από τον 16ο αιώνα.Ήταν το καθολικό παλιάς μονής η οποία διαλύθηκε τον 19ο αιώνα και εγκαταλείφθηκε. Σύμφωνα με την παράδοση το 1522 κατέφυγαν τρία αδέλφια από τη Ρόδο.

Ένα από αυτά, ο Νικόλαος, έγινε μοναχός και εγκαταστάθηκε στην περιοχή. Μια νύχτα είδε στην απέναντι πλαγιά ένα φως και μια φωνή να τον καλεί. Την επόμενη μέρα βρήκε εκεί μια εικόνα του Αγίου Γεωργίου και έτσι άρχιζε να κτίζει ένα ναό.

Ο ίδιος συνέχισε να ζει στην περιοχή μέχρι το θάνατό του. Φαίνεται ότι εγκαταστάθηκαν σε κελιά και άλλοι μοναχοί μέχρι τον 19ο αιώνα.

Μετά τη διάνοιξη της εθνικής οδού το 1925, ο ναός του Αγίου Γεωργίου έγινε τόπος προσκυνήματος για τους διερχόμενους οδηγούς, καθώς ο στενός ανηφορικός δρόμος περνούσε δίπλα από γκρεμό.^[1] Η σύγχρονη μονή ιδρύθηκε το 1961. Το 1963 ιδρύθηκε στο χώρο και γηροκομείο. Τη δεκαετία του 1990 είχε τρεις μοναχούς.